विसरशील का तू स्वतःला
जेंव्हा आठवेन मी तुजला
चिंब होशिल का ह्या बेधुंद पावसात
जसा चिंब भिजतो तुझ्या प्रेमात
देशिल का तु ह्या पामराला
तुझ्या प्रेमाचा हा नशिला प्याला
भरशिल का सारे दुःख त्यात
रिचवीन ते सारे फक्त तुझ्या प्रेमात
करशिल का तू माझे सुख आत्मसात
तुझ्या ह्या दुःखाच्या मोबदल्यात
का अजुनही वाटतो हा भातुकलीचा खेळ सारा
जिथे नाही मिळत दोन फुलांस सहारा...
No comments:
Post a Comment