न सांगताच तुला अर्थ कळावा...

कधीतरी वाटत यावा असा एक क्षण;

घेऊन एक संध्याकाळ श्यामल;

दूरून यावी झुळकत सुगंधित;

तुला घेऊन वायूची लहर.

मी अन् तू, तू अन् मी;

एकांताची भिंत सभोवती;

तो क्षण अवघा स्तब्ध असावा;

तुझ्या डोळ्यांत माझा विसावा.

जन्माला येणारा चंद्रही मग;

त्याच्या चांदणीसाठी झुरावा;

दाटून यावे मनी काहीसे;

न सांगताच तुला अर्थ कळावा.

श्वास माझा मी घ्यावा रोखून;

तुझ्या मनाची समजून घालमेल;

थांबवशील तू किती स्वतःला;

पण तुझ्या डोळ्यांना ते कसे जमेल.

काय कळेना कसे त्या क्षणी;

मला हवे ते तुला कळले;

तू देताना मला ते सारे;

मी तुझ्यातून नव्याने जन्माला यावे.